Aller au contenu

crené

Èn årtike di Wiccionaire.
Loukîz eto : crène.
Cisse pådje u ci hagnon ci est co a scrire, u a mete d’ adrame. Si vos avoz des cnoxhances so l’ sudjet, vos l’ ploz fé vos-minme.

crené [o.n.]

1. sôre di soucré mitchot, avou on crin e mitan, metou sol longueurk' on magnive voltî ås etermints. Les bounès wåfes et les crenés si plinnes di boure ki po goter (Simon li Scrinî).

2. conin (seke del feme). F. con, vulve.

Etimolodjeye: pårticipe erirece prin come no.

Etimoledjeye 2 (?)

[candjî]

Pårticipe erirece

[candjî]

crené

  1. Do viebe « crener »
    Ene fråze d’ egzimpe est co a radjouter.

Addjectif

[candjî]
singulî pluriyal
omrin crené crenés
femrin padrî crenêye crenêyes
femrin padvant crenêye crenêyès

crené omrin; (come addjectif djondrece, metou padvant u padrî l’ no)

  1. findou (tot djåzant d' on minton).
    • On ptit crené minton si distaetche,
      Sol djonne gorlete di nosse hopea Martin Lejeune, “ Œuvres lyriques du poète Martin Lejeune” p.135, « L’ andje dèl têre » (fråze rifondowe).

Sinonimeye

[candjî]

Ortografeyes

[candjî]
Après 1900, foû rfondou (Feller, Feller ricandjî, nén Feller) :

Ratournaedjes

[candjî]
k' a må do nén fé ene sacwè comifåt divant tertos