cwåctaedje
(Redjiblé di cwactaedje)
Etimolodjeye
[candjî]Do viebe « cwacter », avou l’ cawete « -aedje »
Sustantif
[candjî]| singulî | pluriyal |
|---|---|
| cwåctaedje | cwåctaedjes |
cwåctaedje omrin
- no d’ fijhaedje et no di çou k’ est fwait (accion et si adierça) do viebe «cwacter»
- Télfeye, deus troes coirbås taetchlènt d' intche li gris cir. Et leus cwåctaedjes di moirt vos tapént so li screne — Joseph Mignolet (fråze rifondowe).
Ratournaedjes
[candjî]cwåctaedje
Francès : croassement (fr)
