dilåmentaedje

Walon (Rifondou)

Alofômes di d(i)-

Plinne cogne	Sipotcheye cogne
dilåmentaedje	dlåmentaedje

Etimolodjeye

Do viebe « si dlåmenter » avou l’ cawete « -aedje ».

Sustantif

singulî	pluriyal
dilåmentaedje	dilåmentaedjes

dilåmentaedje omrin

1. no d’ fijhaedje et no di çou k’ est fwait (accion et si adierça) do viebe « si dlåmenter ».
   • Ayi, mins, qui vont-i sondjî cètila qu'ont sins manke oyu tos sès d'lamintadjes. — Chantal Denis, Quî ç' qu'a touwé J.F.K.?.
   • On nd a s' sô, des dlamentaedjes del vijhene. — Motî Gilliard (fråze rifondowe).

Ortografeyes

Après 1900, foû rfondou (Feller, Feller ricandjî, nén Feller) :

• dilamintadje : C1, C106

Ratournaedjes

dilåmentaedje

• Francès : lamentation ^(fr), plainte ^(fr)