Aller au contenu

egzôrçuleu

Èn årtike di Wiccionaire.

Sustantif

[candjî]
singulî pluriyal
egzôrçuleu egzôrçuleus

egzôrçuleu omrin

  1. (mot d’ rilidjon) onk ki tchesse on diåle k' a prins possession d' ene djin.
    • Vo m' la toumé so èn egzôrçuleu.

Sinonimeye

[candjî]

Ratournaedjes

[candjî]
onk ki tchesse les diåle do coir d' on possédé