Aller au contenu

spåmroû

Èn årtike di Wiccionaire.
(Redjiblé di espåmroû)

Etimolodjeye

[candjî]

Do viebe « spåmer », avou l’ cawete « -roû ».

Sustantif

[candjî]
singulî pluriyal
s(i)påmroû s(i)påmroûs

spåmroû / sipåmroû u espåmroû omrin

  1. mande (tchena sins manike) po poirter l' léndje al rimouye.

Ortografeyes

[candjî]
Après 1900, foû rfondou (Feller, Feller ricandjî, nén Feller) :

Ratournaedjes

[candjî]

F. manne à linge.