Rékem
Walon (Rifondou)[candjî]
Cisse pådje u ci hagnon ci est co a scrire, u a mete d’ adrame. Si vos avoz des cnoxhances so l’ sudjet, vos l’ ploz fé vos-minme.Rékem
I. [n.pl.] viyaedje do Limbork, do costé d' Lanaken, e flamind Rechheim, divins l' tins wice ki les bribeus do payis d' Lidje alént cweri ene tcharité. Mins dj' irè, cwand l' moes serè foû a Rékem po fini mes djoûs (L. Lagauche). >> aler a Rékem : divou aler briber, pask' on n' a nén ene mastoke. A ç' moumint la, i nelzî dmeure pus kel tåve des pôves, d' aler a Rékem, cwè (J.P. Hiernaux).
II. rékem [o.n.] ome k' on n' voet nén trop voltî (pask' i fwait do må, k' i n' a pus rén a piede). Kî çk' åreut polou dire k' i n' aveut nole parintêye inte Djåke Mamé et l' rékem e kession ? (E. Sullon). So Etrernete, tos les djins do monde si plèt dner l' mwin; çou k' est målureus, c' est k' tos les rékems do monde endè plèt fé ostant (J. Thoune). El famile, i dvént prinde asteme k' on n' les prinde nén po des rékems (R. Joelants). On dit eto: laid wasse. F. (triste) individu, triste sire, vagabond, clochard, truand. Disfondowes: Rékèm , Rêkèm, Rinkèm, Rèkèm.