raezif
Etimolodjeye
[candjî]Do viebe « raezer » avou l’ cawete « -if ».
Addjectif
[candjî]| singulî | pluriyal | |
|---|---|---|
| omrin | raezif | raezifs |
| femrin padrî | raezive | raezives |
| femrin padvant | raezive | raezivès |
raezif omrin (come addjectif djondrece, metou padvant u padrî l’ no)
- (mot d’ zolodjeye) k' a les poys a raeze, po on tchén.
- On rossea tchén raezif.
- Il ont on fok terî raezif: ké hagnûle pitit tchén po ça !
Ratournaedjes
[candjî]k' a les court pwels, d' on tchén
Francès : à poil ras, à poil court (nén ratournåve direk e francès)
