Aller au contenu

ragostant

Èn årtike di Wiccionaire.
Cisse pådje ci do Wiccionaire n’ est co k’ ene esbåtche.
Si vos avoz des cnoxhances sol sudjet, vos nos ploz aidî tot rtchôcant des dnêyes so l’ årtike : clitchîz sol boton « candjî » po radjouter des infôrmåcions.

Addjectif

[candjî]
singulî pluriyal
omrin ragostant ragostants
femrin padrî ragostante ragostantes
femrin padvant ragostante ragostantès

ragostant omrin (come addjectif djondrece, metou padvant u padrî l’ no)

  1. ki plait, tot djåzant d' èn amagnî.
    • Li pô k' dji trouve so mi assîte, tot rintrant,
      Mi shonne, veyoz vs, des pus ragostants,
      Et n' dinreu dj' nén, creyoz m', nosse maigue eurêye,
      Ki n' fjhans l' alnute bén sovint sol hawea,
      Po les féns mets k' on sieve sol tåve d' on ritche. Joseph Vrindts, « Pâhûles rîmês » (1897), "Bon cour ni pout minti", p.73 (fråze rifondowe).
  2. (imådjreçmint) ki plait, tot cåzant d' ene djin.
    I l' ramoennreut bén ezès Fagnes dins ses bagaedjes, télmint k' il trouve gaiye et ragostante Joël Thiry, Doze omes, p. 137 (fråze rifondowe).
E cisse pådje ci, n’ a pont d’ ratournaedje pol mot. El pôrîz radjouter, s’ i vs plait ? Come çoula, l’ årtike rissereut d’ adrame.