schaveu
Cisse pådje u ci hagnon ci est co a scrire, u a mete d’ adrame. Si vos avoz des cnoxhances so l’ sudjet, vos l’ ploz fé vos-minme.schaveu, schaveuse u schavresse [o.f.n.]
- li ci (cene) ki schave les boyeas po fé des tripes.
- (imådjreçmint, po s' fote) coreu a velo ki schave les boyeas do ci do dvant (k' endè shût tofer èn ôte).
- Divins les coreus, gn a bråmint des schaveus, saiss — Motî del Hesbaye (fråze rifondowe).
- F. suceur de roue.
- (po rabaxhî) biesse, moens k' èn ôte.
- Taijhe tu, schaveu ! — Motî del Hesbaye (fråze rifondowe).
- F. pû¢le type.
Sustantif
[candjî]schaveu omrin
- (mot d' houyeu) ovrî ki n' fwait ki d' schaver avou l' schaveuse.
- Cwand ci n' esteut nén trop deur, c' esteut l' abateu k' esteut eto li schaveu; ci n' est ki cwand les schaveuses a air coprimé ont-st arivé k' i gn a yeu des schaveus ki n' fijheut pus k' ça — Motlî Van Calsteren sol houyreye (fråze rifondowe).