Aller au contenu

scoriant

Èn årtike di Wiccionaire.
Alofômes di s(i)- / (e)s-
Cogne prumrece
(dirî voyale)
Dispotchaedje
(dirî cossoune)
Divanceye voyale
(dirî cossoune)
scoriant sicoriant escoriant

Pårticipe prezintrece

[candjî]

scoriant (nén candjåve)

  1. Do viebe « scoryî »

Addjectif

[candjî]
singulî pluriyal
omrin scoriant scoriants
femrin padrî scoriante scoriantes
femrin padvant scoriante scoriantès

scoriant omrin (come addjectif djondrece, metou padvant u padrî l’ no)

  1. (mot d’ meteyo) télmint froed k' c' est come si ça scoryive li pea (d' on vint, del nive ki tchesse).
    • … a pî ou a tchvå dins les scoriantès nives des grands blancs iviers di Rûsseye, po nd aler monter des novelès verreyes ou po balancî des grands canons lujhants Louis Marcelle (fråze rifondowe).

Ratournaedjes

[candjî]
foirt froed, d' on vint