speurder

Èn årtike di Wiccionaire.

Neyerlandès[candjî]

Sustantif[candjî]

singulî pluriyal
speurder speurders

speurder omrin

  1. (djustice) inketeu, ricwereu del police.
    • In de dagen na de moorden liepen bij de speurders meldingen binnen van bebloede kledingstuken die op verschillende plaatsen waren teruggevonden Het Laatste Nieuws, 11 di djulete 2020 p. 20.
      • Dins les djoûs après les moudes, les inketeus aprindît k' on aveut rtrové des mousmints plins d' sonk a diferinnès plaeces.