Aller au contenu

sipitroûle

Èn årtike di Wiccionaire.
(Redjiblé di spitroûle)
Cisse pådje ci do Wiccionaire n’ est co k’ ene esbåtche.
Si vos avoz des cnoxhances sol sudjet, vos nos ploz aidî tot rtchôcant des dnêyes so l’ årtike : clitchîz sol boton « candjî » po radjouter des infôrmåcions.

sipitroûle u espitroûle / spitroûle [f.n.]

1. pitite siringue po ls efants djouwer a si spiter n' on l' ôte avou d' l' aiwe, u po ds ôtes uzaedjes. Il a sringuî ses rôzîs avou si espitroûle. rl a: spritchroûle.

2. halbute (tirbale). Les gaméns s' amuzèt avou ene espitroûle Motî d’ Nivele (fråze rifondowe). F. canonnière.

3. sipitaedje d' aiwe (po gårni ene fontinne, po s' laver). F. jaillissement, jet d'eau, douche.

Disfondowes: (è)spitroûle, s(i)pitroûle, (è)spitroule, (è)spitrouye, s(i)pitrole, s(u)pitroûle.

| sipitroûler u espitroûler / spitroûler [v.c.] sipiter (ene sakî, ene sacwè) avou ene sipitroûle. F. arroser, doucher, asperger.

Disfondowes: (è)spitrouyî, (è)spitrouler, (è)spitroûler, s(i)pitroûler.

| sipitroûlêye u espitroûlêye / spitroûlêye [f.n.] çou ki rexhe del sipitroûle. F. jet.

Disfondowes: (è)spitrouléye, (è)spitroûlêye, s(i)pitroûlêye.