tirant

Èn årtike di Wiccionaire.

Walon (Rifondou)[candjî]

Cisse pådje u ci hagnon ci est co a scrire, u a mete d’ adrame. Si vos avoz des cnoxhances so l’ sudjet, vos l’ ploz fé vos-minme.

Addjectif[candjî]

tirant, tirante [addj., purade padvant]

  1. ki tire.
    Do fier tirant et do bo do stok, c' est çk' i gn a d' pus foirt : dijhêye po ene sacwè ki tént bén.
  2. k' atire.
    • Pus fiestante kel vén d' tchampagne; tirante pé èn agolina, li feme, c' est on vraiy advina Martin Lejeune (fråze rifondowe).
    F. attirant.

Sustantif[candjî]

tirant omrin

  1. pîce di fier avou on boulon après, ki tént ene sacwè tot tirant dsu.
  2. tirant d' air : plaece ki l' air î shofele.
    F. courant d'air.