coû

Èn årtike di Wiccionaire.
Loukîz eto : -coû, cou, cour, çou.

Walon (Rifondou)[candjî]

Etimolodjeye[candjî]

Tayon-bodje latén « curtis », lu-minme do bodje vî grek « χόρτος » ‎(« khórtos ») (coû d' cinse, pu stindêye avou ene måjhone et on corti); rifondaedje peurmint walon, avou (avou fondaedje do R); on wåde li cogne avou R (cour), calkêye do francès, po les sinse "cour do rwè", "cour di djustice", "fé l' cour").

Prononçaedje[candjî]

Sustantif[candjî]

singulî pluriyal
coû coûs

coû femrin

  1. plaece metowe divant ene måjhon, sovint retourêye di meurs.
    • Il a passé l' baye del coû, et s' fré l' a shû disk' a sol voye Paul Gilles (fråze rifondowe).

Parintaedje[candjî]

Mots d’ aplacaedje[candjî]

Mots vijhéns[candjî]

Omofoneye possibe[candjî]

Pwaire minimom[candjî]

Ratournaedjes[candjî]

retourêye plaece divant ene måjhon

Walon (sistinme Feller)[candjî]

Etimolodjeye[candjî]

Loukîz a : «  »

Prononçaedje[candjî]

Sustantif[candjî]

coû omrin

  1. .

Ortografeyes[candjî]

Après 1900, foû rfondou (Feller, Feller ricandjî, nén Feller) :