Aller au contenu

pepete

Èn årtike di Wiccionaire.

Etimolodjeye

[candjî]

Dodobe mot «pete».

Prononçaedje

[candjî]

Sustantif

[candjî]
singulî pluriyal
pepete pepetes

pepete omrin

  1. (camaerådreçmint) sintimint k' on-z a cwand on rcrind ene laide sacwè ki pôreut avni.
    • Ni va nén atraper l' pepete, hin, twè !
    • Tot l’ monde end aveut l’ pepete et i n’ fijheut nén bon di s’ pormoenner avå les cwåres ca si i vs åreut toumé so l’ bosse, i vs åreut magnî tot crou ! Jean-Claude Somja (fråze rifondowe).
    • C' ènnè-st-assez... Dj' a l' pèpète... Dju m' rèssâve !Camille Gaspard.
    • –Et si l' caisse esteut vude ?
      –T' as l' pepete, hin ? Panai-cou ! Est-ç' ki dj' a yeu sogne pol cofe di m' pere, mi ? … Alez, hay !
      Paul-Henri Thomsin, ratournant Maigret èt l’danseûse d’å Gai-Moulin, 1994, p. 5 (fråze rifondowe).
  2. (mot d’ efant) dirî do coir d' ene djin, avou les fesses.
    • Vos dvoz mostrer vosse pepete å docteur.

Ratourneures

[candjî]
  1. aveur må s' pepete : awè l' schite
    • Dj' a må m' pepete, moman.

Sinonimeye

[candjî]
sintimint

Ortografeyes

[candjî]
Après 1900, foû rfondou (Feller, Feller ricandjî, nén Feller) :

Ratournaedjes

[candjî]
sintimint di rcrindaedje d' on måleur Loukîz a : pawe
dirî do coir d' ene djin Loukîz a : pawe