Aller au contenu

roudion

Èn årtike di Wiccionaire.

Etimolodjeye

[candjî]

erî-rfwait mot-brut "roud", avou l’ cawete « -ion ».

Prononçaedje

[candjî]

Sustantif

[candjî]
djeu d' roudions, ribatijhî "xhiltî" (portrait saetchî pa L. Mahin).

roudion omrin

  1. xhilete des tchvås.
    • Les roudions, les aessis, les corijhes et les djins Xhiltèt, crînèt, xhlakèt, breyèt Henri Simon (fråze rifondowe).
    • L' ome e sårot, a costé, tineut l' lignete sins dire on mot, tins k' les roudions xhiltént leu djoye Joseph Docquier (fråze rifondowe). (J. Docquier).
  2. (pus stroetmint) pitite xhilete (eneviè les clabots, pus gros), k' on nd agritchive sacwantes après l' gorea.
  3. malton.

Ratourneures

[candjî]
  1. djeu d' roudions: sacwants roudions metous après ene laxhe di cur.
    • Mès djins... dju sowe... dju mamouye... dju halcote...
      Ozès-orèyes, dj'a come on djeû d' rudionCamille Gaspard.

Parintaedje

[candjî]

Sinonimeye

[candjî]

Ortografeyes

[candjî]
Après 1900, foû rfondou (Feller, Feller ricandjî, nén Feller) :

Ratournaedjes

[candjî]
garlot
malton