årmonica
Etimolodjeye
[candjî]Calcaedje do francès « armonica » (avou fornaiviaedje do sinse).
Sustantif
[candjî]| singulî | pluriyal |
|---|---|
| årmonica | årmonicas |
årmonica omrin / femrin (!!! a-z aveuri)
- (muzike) instrumint d' muzike k' on saetche et rbouter.
- N' estant nén savant po ene çanse, dji n' vis djåzrè nén del treske ki n' esteut rén d' ôte k' ene tchinne d' omes tos pareys ki l' cråmignon, mins ki rotéve å cou d' on moenneu come nos conscrits rotént drî leu djouweu d' årmonica, les djoûs d' tiraedje å sôrt. Li carole, leye, n' esteut, pinse dju, k' ene ronde-danse. — Joseph Mignolet, "Li walon å payîs di Lîdje" (1938), p.17 (fråze rifondowe).
- Gn a des cis ki sont come les årmonicas; i fwaiynut bråmint d' brut avou do vint. — Robert Arcq (fråze rifondowe).
- Gn a rén ki rind pus contin k' ene pitite air d' årmonica. — Bob Dechamps (fråze rifondowe).
Sinonimeye
[candjî]acordeyon, tiesse-di-tchvå, mete-céncwante
Fås amisse
[candjî]e francès, èn «armonica», c' est ene muzike-al-boke
Ratournaedjes
[candjî]
Waitîz eto
[candjî]
Lijhoz l’ årtike årmonica so Wikipedia