årmonica

Cial, n a des racsegnes eciclopedikes so les årmonicas

Walon (Rifondou)

Etimolodjeye

Calcaedje do francès « armonica » (avou fornaiviaedje do sinse).

Sustantif

singulî	pluriyal
årmonica	årmonicas

årmonica o. / f. (!!! a-z aveuri)

1. (mot d’ muzike) instrumint d' muzike k' on saetche et rbouter.
   • Gn a des cis ki sont come les årmonicas; i fwaiynut bråmint d' brut avou do vint. — R. Arcq (fråze rifondowe).
   • Gn a rén ki rind pus contin k' ene pitite air d' årmonica. — B. Dechamps (fråze rifondowe).

Sinonimeye

acordeyon, tiesse-di-tchvå, mete-céncwante

Fås amisse

e francès, èn «armonica», c' est ene muzike-al-boke

Ratournaedjes

± instrumint d' muzike k' on saetche et rbouter

• Francès : accordéon ^(fr)