Aller au contenu

èyèt

Èn årtike di Wiccionaire.
Loukîz eto : eyet, éyet.

Etimolodjeye 1

[candjî]

Loukîz a : « eyet »

Adjondrece

[candjî]

èyèt

  1. eyet.
    • Télcôp, s’is (lès bat’lîs) sont-st-a djoke, ou pâr in djoû d’ chômâdje,
      Is diskind’nu a têre, mins is r’vèn’nu rad’mint,
      Come s’is ârit mau fé, pou r’trouver leû dalâdje
      Èyèt r’prinde dissu l’eûwe leû boûye èyèt leû tch’min. — Georges Fay, Èl Bourdon,  329, 1989, « Les Bat’lîs ».

Etimolodjeye 2

[candjî]

S’ i gn åreut ene sakî ki sepreut cwè åd fwait di l’ etimolodjeye di « èyèt », el pout stitchî vaici.

Sustantif

[candjî]
singulî pluriyal
èyèt èyèts

èyèt omrin

  1. a des tchamps ; ki l’ sincieus no, c’ est : Allium ursinum.
Ortografeyes
[candjî]
Après 1900, foû rfondou (Feller, Feller ricandjî, nén Feller) :