Råcoû
Cisse pådje ci do Wiccionaire n’ est co k’ ene esbåtche.
Si vos avoz des cnoxhances sol sudjet, vos nos ploz aidî tot rtchôcant des dnêyes so l’ årtike : clitchîz sol boton « candjî » po radjouter des infôrmåcions.
Si vos avoz des cnoxhances sol sudjet, vos nos ploz aidî tot rtchôcant des dnêyes so l’ årtike : clitchîz sol boton « candjî » po radjouter des infôrmåcions.
Råcoû [n.pl.]
1. ancyin ptit ban del Walonreye, e F. Racour, e flamind Raatshoven, rebané avou Lîssin.
Vîs scrijhas: Radulphi curte (1177), Raetshoven (1373).
2. Li Råcoû hamtea di Meu (so plaece au Raucou).
Etimolodjeye : aplacaedje tîxhon d' on ptit no tîxhon Radulf (Radoû) + coû, cinse Radoû.
| Råcotê, Råcotresse [n.dj.] onk (ene) di Råcoû (dlé Lîssin).