Råcoû
(Redjiblé di Råcotê)
Cisse pådje ci do Wiccionaire n’ est co k’ ene esbåtche.
Si vos avoz des cnoxhances sol sudjet, vos nos ploz aidî tot rtchôcant des dnêyes so l’ årtike : clitchîz sol boton « candjî » po radjouter des infôrmåcions.
Si vos avoz des cnoxhances sol sudjet, vos nos ploz aidî tot rtchôcant des dnêyes so l’ årtike : clitchîz sol boton « candjî » po radjouter des infôrmåcions.
Råcoû [n.pl.]
1. ancyin ptit ban del Walonreye, e F. Racour, e flamind Raatshoven, rebané avou Lîssin.
Vîs scrijhas: Radulphi curte (1177), Raetshoven (1373).
2. Li Råcoû hamtea di Meu (so plaece au Raucou).
Etimolodjeye : aplacaedje tîxhon d' on ptit no tîxhon Radulf (Radoû) + coû, cinse Radoû.
| Råcotê, Råcotresse [n.dj.] onk (ene) di Råcoû (dlé Lîssin).