Rocoû
Cisse pådje ci do Wiccionaire n’ est co k’ ene esbåtche.
Si vos avoz des cnoxhances sol sudjet, vos nos ploz aidî tot rtchôcant des dnêyes so l’ årtike : clitchîz sol boton « candjî » po radjouter des infôrmåcions.
Si vos avoz des cnoxhances sol sudjet, vos nos ploz aidî tot rtchôcant des dnêyes so l’ årtike : clitchîz sol boton « candjî » po radjouter des infôrmåcions.
Rocoû [n.pl.] ancyin ptit ban del Walonreye, e F. Rocourt, rebané avou Lidje.
Disfondowes: Rocoû, Rocou.
- C' est l' grande atake d' Oreye
Et l' bataye di Rocoû,
Et çou k' est ene merveye,
Bén c' est l' prijhe des Tchåtrous. — François Barillié, Li camarad′ dè l'joie, 1852, L’antermagique, p.73 (fråze rifondowe).
- C' est l' grande atake d' Oreye
Etimolodjeye: pitit no tîxhon "Rado" (Rodofe, Rawoul) + kimon no latén "cour" (cinse da Rado); rl a: Råcoû.