bigåd
bigåd [o.n.] 1. pixhete des vatches, rascodowe dins ene citere. Cwand l' tiesse di boubou do valet fourit lavêye, li savneure ravizéve do bigåd (J.P. Dumont). rl a: purea. F. purin. pompe å bigåd : sistinme di pompaedje do bigåd al mwin, u avou on ptit moteur, pol mete dins on tonea, et l' moenner ezès waides. 2. djus ki sûne d' èn ansinî. rl a: pårdjire, djus° d' ansene. crexhe li nez so l' ansinî et les pîs dins l' bigåd : crexhe dins ene cinse, et n' rén cnoxhe del veye ådfoû. 3. laide mannete aiwe. 4. pixhete eyet flates des vatches u des pourceas, rascodowes dins des fosses et spårdowes so les tchamps. rl a: pissene. F. lisier. moener å bigåd : pomper l' bigåd del fosse, eyet li spåde dins les tchamps come ecråxhe. Tote li samwinne, ci n' fourit ki moennaedjes di bigå (ramexhné pa L. Remacle). Disfondowes: bigaud, bigâd, digâ.