claque

Èn årtike di Wiccionaire.

Francès[candjî]

Sustantif[candjî]

singulî pluriyal
claque claques

claque femrin

  1. petêye (bafe, berlafe, tchofe).
    • Maman m'a donné une claque.
      • Moman m' a fotou ene petêye.

Sinonimeye[candjî]

Codjowa[candjî]

claque

  1. Do viebe « claquer ».
    • Ce n' est qu'une porte qui claque.
      • Ci n' est k' èn ouxh ki si rclape.