Aller au contenu

d’ å lon

Èn årtike di Wiccionaire.

Advierbire

[candjî]

d’ å lon (nén candjåve)

  1. d’ ene plaece metowe a ene longue distance.
    • Tot metchs, nos rwaiténs nosse Sitalag d’ å lon Louis Sohy (fråze rifondowe).
    • Li bwès, qu’on veût d’å lon, s’èwalpêye d’ine brouheûr
      d’on rodje sètchant so l’ vért, qui rapinse li fouyaedje
      {{s|HSim|Li pan dè Bon Diu, Avri}
    • Po l' egzilé ki sinta fonde,
      Nos deus cours al minme note, d’ å lon
      Et m' evoya d' l' ôte coine do monde,
      Si tchir salut d' lecteur walonMartin Lejeune, Bultén del Societé d' Lidje, "Por zèls !", tome 44, p. 409 (fråze rifondowe).
    • Les bateas tot tcherdjîs d' waerglaece
      K' on veyeut riglati d’ å lon
      Joseph Vrindts, "Vîx Lîge" (1901) p. 4, "Sov’nance d’Hiviér", (fråze rifondowe).

Ratourneures

[candjî]
  1. cwand on vént d’ å lon, les vatches ont todi des gros pés

Variantes

[candjî]

Sinonimeye

[candjî]

Ratournaedjes

[candjî]
d' ene plaece lon erî