discatibulance

Walon (Rifondou)

Etimolodjeye

Do viebe "discatibuler", avou l’ cawete « -ance », 1998.

Sustantif

singulî	pluriyal
discatibulance	discatibulances

discatibulance femrin

1. estance d' ene sakî k' est discatibulé.
   • Est ç' Baudelaire k' a scrît "Discatibulance" ?

Sinonimeye

• diloujhance
• disbåtchance

Sipårdaedje do mot

Basse Årdene

Ratournaedjes

discatibulance

• Francès : confusion ^(fr)