Aller au contenu

disbåtchance

Èn årtike di Wiccionaire.

Etimolodjeye

[candjî]

Do viebe « disbåtchî », avou l’ cawete « -ance », (noûmot eplaidî pol prumî côp diviè 1900).

Prononçaedje

[candjî]

Sustantif

[candjî]
singulî pluriyal
disbåtchance disbåtchances

disbåtchance femrin

  1. estance d’ onk (ene) k’ est disbåtchî (eye), ki n’ a pus nou rafiya, k’ a pierdou l’ espwer.
    • E rmetant les fiers å feu, ele si rafiyive, sins sel oizeur dire, refacer des anêyes di disbåtchance tot-z è vicant sacwants beles. José Schoovaerts (fråze rifondowe).
    • Dissu les disbåtchances, i ploût des nouvès stoeles po des noveas prétins. Josée Mathot (fråze rifondowe).
    • On-z-èst todi tot seû
      Aus-eûres di disbautchances,
      Èt qu’ vos djins ont peû,
      Di piède li mèseure di vosse banse
      Jacques Desmet.

Sinonimeye

[candjî]

Ortografeyes

[candjî]
Après 1900, foû rfondou (Feller, Feller ricandjî, nén Feller) :

Ratournaedjes

[candjî]