Aller au contenu

dismetou

Èn årtike di Wiccionaire.
Cisse pådje u ci hagnon ci est co a scrire, u a mete d’ adrame. Si vos avoz des cnoxhances so l’ sudjet, vos l’ ploz fé vos-minme.

Addjectif

[candjî]

dismetou, dismetowe [addj., purade padvant]

  1. disbårté, dizôrné.
    • El djoû arive po Benoet d' eraler al fosse, mågré k' il est todi ossu tchôkî, et co pus dismetou k' l' ôte djoû Firmin Callaert (fråze rifondowe).
    F. désorienté, perturbé.