distoker

Walon (Rifondou)

Cisse pådje ci do Wiccionaire n’ est co k’ ene esbåtche.
Si vos avoz des cnoxhances sol sudjet, vos nos ploz aidî tot rtchôcant des dnêyes so l’ årtike : clitchîz sol boton « candjî » po radjouter des infôrmåcions.

distoker (codjowaedje) [v.c.]

1. rissaetchî (ene sacwè, ene sakî) d' ene plaece wice k' il est tnou astok. Di Djerlaxhe et si ekipaedje ont metou 7 moes po distoker l' batea foû des bokets d' glaece (P. Sarachaga). On dit eto: distraper. F. délivrer, dégager, détacher.

2. risaetchî ene astoke metowe po caler ene rowe.

Etimolodjeye: bodje sitok, betchete dis-.

| distokeu, distokeuse u distocresse [o.f.n.]

1. li ci (cene) ki distoke ene sacwè.

2. distokeu (mot d' foclore e Hinnot, Roman Payis) djonne ome nén maryî ki saye, avou ses soçons, di distoker et fé avancî li tchår do cwareme, å grand feu, ki les omes maryîs sayèt d' astoker. Les astokeus vinèt mete des ptits ablos divant les rowes do tchår; les distokeus les vnèt saetchî evoye.