diveryî
diveryî / dveryî (codjowaedje)
I. [v.s.c.] fåtchî et rmete les dveres. F. faire les récoltes, moissonner.
II. [v.c.] distrure des dveres. Les Talibans ont yeu l' no di dveryî les teres des tribus k' estént disconte di zels. F. brûler les récoltes.
| diveryî, diverieye / dveryî dverieye [addj., purade padvant] sins pont di dveres dissu, tot cåzant d' ene tere. Li tere est dverieye, abeye ! k' on l' risseme ! Ene boune tere ni doet måy dimorer dverieye. F. nu, inoccupé, dénudé, non cultivée, en friche (terre).
| diveriaedje / dveriaedje [o.n.] rascoyaedje des dveres. Li prumî d' nôvimbe, po les Celes, c' esteut l' fén des dveriaedjes (L. Piette). On dit eto: awousse. F. récolte.
Tcherpetaedje
[candjî]Bodje "vere" (divere), rissaetchante betchete di-, cawete -yî.
Parintêye
[candjî]Disfondowes
[candjî]- diveryî (addj.)
- d(i)vêryî, divêrièyed(i)vêrî, d(u)vârî.