vere
Aller à la navigation
Aller à la recherche
Walon (Rifondou)[candjî]
Etimolodjeye 1[candjî]
Tayon-bodje latén « vitrum » (li « k' on voet houte »), lu-minme do tayon-bodje latén « videre » (vey).
Sustantif[candjî]
| singulî | pluriyal |
|---|---|
| vere | veres |
vere omrin
- veule.
- Shofler do vere al verreye.
- Les shofleu d' vere, c' esteut des monseus.
- Dji m' a côpé avou on boket d' vere.
- rond hena, sins manike, sovint fwait dins cisse matire la, ki pout contni ene pitite cwantité d’ likide a boere.
- (no d’ contnou) si contnou
- Il a bevou ses deus veres di bire, pu raler a s' måjhon.
Parintaedje[candjî]
(minme sourdant etimolodjike)
Ortografeyes[candjî]
Etimolodjeye 2[candjî]
Tayon-bodje latén « vellus » (minme sinse ?).
Sustantif[candjî]
vere femrin
- pactêye di linne tondowe a ene berbis.
- I n’ mi rindeut nén les veres di linne di mes berbis.
Mots vijhéns[candjî]
Ortografeyes[candjî]
Après 1900, foû rfondou (Feller, Feller ricandjî, nén Feller) :
E rfondou walon :
Ôtès ortografeyes (avou des sourdants nén rkinoxhous) :
- vâre : ?
Ratournaedjes[candjî]
Sipårdaedje do mot[candjî]
Coinrece Grand Payis d’ Lidje.
Omofoneye possibe[candjî]
- vert (addj.; di vete coleur)
- vers (o.n.; roye dins ene powezeye)
- vèr (coinrece di vier, cogne di viè pa dvant voyale; adv. di direccion)