vere
Etimolodjeye 1
[candjî]Tayon-bodje latén « vitrum » (li « k' on voet houte »), lu-minme do tayon-bodje latén « videre » (vey).
Sustantif
[candjî]| singulî | pluriyal |
|---|---|
| vere | veres |
vere omrin
- veule.
- Shofler do vere al verreye.
- Les shofleus d' vere, c' esteut des monseus.
- Dji m' a côpé avou on boket d' vere.
- On grand ouxh di vere.
- Ene boteye di vere.
- Spiyî come do vere.
- rond hena, sins manike, sovint fwait dins cisse matire la, ki pout contni ene pitite cwantité d’ likide a boere.
- On vere a pî, sins pî.
- On vere a gote, a vén, a likeur, a bire, a aiwe.
- Il a rlopé s' vere di bire.
- Il a soflé s' vere k' on n' î a rén veyou. — Motî Gilliard (fråze rifondowe).
- Waitîz a vos lepes, vosse vere est schårdé.— Motî Gilliard (fråze rifondowe).
- I n' sait sofri les veres plins, co moens les vudes. — Motî Gilliard (fråze rifondowe).
- (no d’ contnou) si contnou
- Il a bevou ses deus veres di bire, pu raler a s' måjhon.
- tote sôtes di cayets fwaits avou do vere.
- On vere di berike, di lunete, di lampe, di monte.
Mots d’ aplacaedje
[candjî]Ratourneures
[candjî]- co d' tchance ki vosse cou n' est nén d' vere : dijhêye a ene sakî ki vént do toumer so s' drî
- i n' raetche nén è s' vere : i n' dit nén nonna cwand on lî ofrixh on vere
- i rwaite padzeu ses berikes po n' nén uzer ses veres : il est rapia ådla.
Parintaedje
[candjî](minme sourdant etimolodjike)
Mots vijhéns
[candjî](hena)
Ortografeyes
[candjî]Etimolodjeye 2
[candjî]Tayon-bodje latén « vellus » (minme sinse ?).
Sustantif
[candjî]vere femrin
- pactêye di linne tondowe a ene berbis.
- I n’ mi rindeut nén les veres di linne di mes berbis.
Mots vijhéns
[candjî]Ortografeyes
[candjî]Après 1900, foû rfondou (Feller, Feller ricandjî, nén Feller) :
E rfondou walon :
Ratournaedjes
[candjî]
Sipårdaedje do mot
[candjî]Coinrece Grand Payis d’ Lidje.
Omofoneye possibe
[candjî]- vert (addj.; di vete coleur)
- vers (o.n.; roye dins ene powezeye)
- vèr (coinrece di vier, cogne di viè pa dvant voyale; adv. di direccion)