Aller au contenu

veule

Èn årtike di Wiccionaire.

Etimolodjeye 1

[candjî]

S’ i gn åreut ene sakî ki sepreut cwè åd fwait di l’ etimolodjeye di « veule », el pout stitchî vaici.

Sustantif

[candjî]

veule omrin

  1. deure matire ki lai passer l’ loumire åd triviè.
    • « Qui l’ solo lûsse ou qu’åye cint mèyes siteûles
      il î fêt neûr tot parèy qu’ènn’ on trô
      po tote fignèsse, i-n-a qu’ine pane di veûle
      C’èst vrèy qu’insi n-a nin dandjî d’ ridôs.»
      Joseph André, È grunî di m’ bèle-mére.
Ratourneures
[candjî]
  1. ene pane di veule :
    1. ene pane fwaite di veule, k’ on voet houte, metowe sol toet po leyî passer l’ loumire do solea hute
    2. (imådjreçmint) ene tiesse sins tchveas.
Sinonimeye
[candjî]
Parintaedje
[candjî]
Ortografeyes
[candjî]
Après 1900, foû rfondou (Feller, Feller ricandjî, nén Feller) :
Ratournaedjes
[candjî]
veule

Etimolodjeye 2

[candjî]

Addjectif

[candjî]
singulî pluriyal
omrin veule veules
femrin padrî veule veules
femrin padvant veule veulès

veule

  1. ledjire, tot djåzant d’ ene tere.

Sinonimeye

[candjî]
Ortografeyes
[candjî]
Après 1900, foû rfondou (Feller, Feller ricandjî, nén Feller) :
Ratournaedjes
[candjî]
veule