verkin
Etimolodjeye
[candjî]Bodje « vere », avou l’ dobe cawete « -kin ».
Prononçaedje
[candjî]- AFE :
- prononçaedje zero-cnoxheu : /t͡ʃi.ˈkɛ/ (minme prononçaedje pattavå)
- Ricepeures : ver·kin
Sustantif
[candjî]| singulî | pluriyal |
|---|---|
| verkin | verkins |
verkin omrin
- pitit vere al gote, foirt sitroet (5 cécés).
- (no d’ contnou) çou k' i gn a dvins.
- Matante tûtléve cobén on verkin cwand si amagnî fjheut plantchî — Philippe Maudoux (fråze rifondowe).
Parintaedje
[candjî]verkiner — Louis Lecomte (fråze rifondowe).
Sinonimeye
[candjî]vercot, tchiket, djindåre, hena, cålice, ragognasse, napea, roket, flechtåd, plat-cou
Ratournaedjes
[candjî]pitit vere
Francès : verre à alcool (fr)
çou k' gn a dvins
- Francès : verre d’alcool (fr)
Waitîz eto
[candjî]
Lijhoz l’ årtike verkin so Wikipedia