tchiket
Etimolodjeye
[candjî]Tayon-bodje latén « ciccum » (pitite sacwè, tchitche), avou l' cawete "-et".
Prononçaedje
[candjî]- AFE :
- prononçaedje zero-cnoxheu : /t͡ʃi.ˈkɛ/ (minme prononçaedje pattavå)
- Ricepeures : tchi·ket
Sustantif
[candjî]singulî | pluriyal |
---|---|
tchiket | tchikets |
tchiket omrin
- pitit vere al gote, foirt sitroet, ki contént cénk cécés.
- (no d’ contnou) çou k' n a ådvins.
- Cwand k' on-z aveut må l' vinte on buveut on tchiket d' gote a l' yebe di troye, d' ene trake, et on-z esteut rfwait — Pierre Otjacques.
Parintaedje
[candjî]Loukîz l’ motyince : tchitche, tchike et parintêye
Sinonimeye
[candjî]Ratournaedjes
[candjî]pitit vere
Loukîz a : verkin
![](http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/9/97/Miniauge.gif)
Francès : verre à alcool (fr)
çou k' gn a dvins
Loukîz a : verkin
![](http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/9/97/Miniauge.gif)
Francès : verre d’alcool (fr)
Waitîz eto
[candjî] Lijhoz l’ årtike tchiket so Wikipedia