vert

Walon (Rifondou)

Dobès rfondowes

vert

vete

Etimolodjeye

Tayon-bodje latén « viridis » (minme sinse).

Sustantif

singulî	pluriyal
vert	verts

vert o.

1. (coleur) coleur di l' airdiè, ki c' est l' maxhêye di djaene et di bleuwe coleurs.

Ratourneures

1. vert porete: sôre di vete, del coleur del porete.
2. vert eschite: ôte sôre di vete, del coleur di l' eschite.

Parintaedje

• verdåsse, verdinasse
• verdeur, verdeure
• verdî, verdire
• raverdi, raverdixhaedje

Mots d’ aplacaedje

• vert-di-gris

Addjectif

	singulî	pluriyal
omrin	vert	verts
femrin padrî	vete	vetes
femrin padvant	vete	vetès

vert (come addjecif djondrece, todi metou padvant l' no)

1. k' a cisse coleur la.
2. ki pout co bén fé l' amour, tot djåzant d' èn ome.
   • Dji so co vert, saiss, a 80 ans.

Ratourneures

pitit vete ome mårsyin.

E cisse pådje ci, n’ a pont d’ ratournaedje pol mot. El pôrîz radjouter, s’ i vs plait ? Come çoula, l’ årtike rissereut d’ adrame.