vert
Walon[candjî]
vert u vete
I. [o.n.] coleur di l' airdiè, ki c' est l' maxhêye di djaene et di bleuwe coleurs.
II. vert, (omrin, divant cossoune), vete (omrin divant voyale, femrin) [addj., todi padvant]
1. k' a cisse coleur la. >> vert porete: sôre di vete, del coleur del porete. >> vert eschite: ôte sôre di vete, del coleur di l' eschite. >> pitit vete ome : mårsyin.
2. ki pout co bén fé l' amour, tot djåzant d' èn ome. Dji so co vert, saiss, a 80 ans.
Etimolodjeye: latén "viridis", minme sinse.
Parintêye :
Mots d' apalcaedje
