verdeure

Loukîz eto : verdeur.

Walon (Rifondou)

Bodje « verd » ‎(« vert ») avou l’ cawete « -eure ».

singulî	pluriyal
verdeure	verdeures

verdeure femrin (pus sovint eployî å pluriyal)

(pus sovint eployî å pluriyal) magnåve plante.
- Elle a fwait del sope al verdeure — Motî Gilliard (fråze rifondowe).
- Di l' esté, rén d' té k' ene boune assiete di verdeures po vos rmete d' assene cwand i fwait tchôd — Motî Gilliard (fråze rifondowe).
- Li vijhene a dné des verdeures po nosse mere fé l' sope — Motî d’ Bastogne, a "po" (fråze rifondowe).
- I råyive les crouwås ki crexhnut voltî dins les verdeures — Chantal Denis, Et mi, dji v’ ratindeûve ! (fråze rifondowe).
waezon.
- Pawou ki sol verdeure
  Vos n' gåtexhe vos cotreas
  Trossîz vs disk' a li dzeure
  Trossîz vs djusk' å hatrea. — François Barillié, divins Li camarad′ dè l'joie, 1852 (fråze rifondowe).
(pa stindaedje do sinse) tolminme kéne sôre di vete plante.
- Come do tins k' dji tchantéve el sitårêye des tchamps,
  Avou l' åjhmince po mwaisse et des palås d' verdeure
  Wice ki tot rambôméve po mî rinde bon l' efant. — Louis Lagauche, L'aimant, Li tchanson del Mouze, (1947), p. 100 (fråze rifondowe).
plaece avou totès vetès plantes.
- Acoroz a nole eure
  Vinoz, mes bråvès djins
  Divins ene si bele verdeure
  Didjuner l' åmatén. — François Barillié, Li camarad′ dè l'joie, 1852, Kikempois, p.45 (fråze rifondowe).