djeriveus
(Redjiblé di djériveuse)
Cisse pådje ci do Wiccionaire n’ est co k’ ene esbåtche.
Si vos avoz des cnoxhances sol sudjet, vos nos ploz aidî tot rtchôcant des dnêyes so l’ årtike : clitchîz sol boton « candjî » po radjouter des infôrmåcions.
Si vos avoz des cnoxhances sol sudjet, vos nos ploz aidî tot rtchôcant des dnêyes so l’ årtike : clitchîz sol boton « candjî » po radjouter des infôrmåcions.
djeriveus, djeriveuse [addj. & o.f.n.] ki djereye tofer, copurade: a) onk (ene) ki vout awè çou k' les ôtes ont. Donea, çou n' esteut nén çou k' on pout dire, on må d' panse. Mins cwand k' on djåzéve di tchvås, i divneut djeriveus (A. Lenfant). On dit eto: må-d'-panse, bediveus, pronneus. F. envieux, euse, jaloux, avide. b) onk (ene) ki n' sait nén çk' i vout po magnî mins ki n' magne did rén. C' est èn efant djeriveus. On dit eto: nintiveus, malårdieus. F. chétif, maladif, rachitique, anorexique.