Aller au contenu

djåzaedje

Èn årtike di Wiccionaire.

Sustantif

[candjî]
Cisse pådje u ci hagnon ci est co a scrire, u a mete d’ adrame. Si vos avoz des cnoxhances so l’ sudjet, vos l’ ploz fé vos-minme.

djåzaedje omrin

  1. no d' fijhaedje et no di çou k' est fwait (accion eyet si adierça) pol viebe "djåzer". F. parole, conversation.
    • Vos côps d’ ouy al finiesse, vos buskets, vos mamjhele par ci, vos mamjhele par la, vos djåzaedjes so l’ ouxh …, vos pinsez vormint k’ i n’ comprind rén ? Henri Simon, « Li bleû-bîhe » 1886, (eplaidaedje da Jean Haust e 1936), p.15 (fråze rifondowe).
    • Po l’ djåzètje, il èsteût co pés qu’ ine véye cov’rèsse. Èt d’vins lès concoûrs, wice qu’ il aveût stu, il aveût ramassé saqwants pris avou s’ bèle vwès. Jean-François Renkin, So l' ancènî, 1894.

Ortografeyes

[candjî]
Après 1900, foû rfondou (Feller, Feller ricandjî, nén Feller) :
Li mot n’ est nén dins : C8, R13

Ratournaedjes

[candjî]
djåzaedje