Aller au contenu

ducauce

Èn årtike di Wiccionaire.

Etimolodjeye

[candjî]

Loukîz a : « dicåce » (disfondowe avou « au » do betchfessî å).

Prononçaedje

[candjî]
  • AFE : /dy.koːs/

Sustantif

[candjî]

ducauce femrin

  1. dicåce.
    • Au Prèsgaux, on fwét l' ducauce aus c'rîjes èl trwèzième dimanche dè julète. Motî del Fagne et del Tieraxhe.
      Å Presgå, on fwait l' dicåce ås ceréjhes el troejhinme dimegne di djulete.

Sipårdaedje do mot

[candjî]

w. do Coûtchant

Ortografeyes

[candjî]
Après 1900, foû rfondou (Feller, Feller ricandjî, nén Feller) :