Aller au contenu

ertoû

Èn årtike di Wiccionaire.
Alofômes di r(i)-
avou ene sipotchåve voyale avou ene divanceye voyale sipotcheye cogne
ritoû ertoû rtoû

Prononçaedje

[candjî]

Sustantif

[candjî]
singulî pluriyal
ertoû ertoûs

ertoû omrin

  1. rivnowe.
    • Èç-n anêye ci esteut ddja especiåle (pol Toû d' France) avou l’ ertoû da Armstrong Jean Goffart (fråze rifondowe).

Ratournaedjes

[candjî]

Loukîz a : ritoû