Aller au contenu

esnoufyî

Èn årtike di Wiccionaire.

Etimolodjeye

[candjî]

Tayon-bodje mîtrin neyerlandès « snuffen » avou l’ betchete « e- » d’ ecloyaedje des viebes, avou l’ dobe cawete di codjowaedje « -yî »; mot cité dins l’ FEW 17 160b.

Addjectif

[candjî]
singulî pluriyal
omrin esnoufyî esnoufyîs
femrin padrî esnoufieye esnoufieyes
femrin padvant esnoufieye esnoufieyès

esnoufyî omrin

  1. ki vout todi des grandès sacwès, sins tuzer.
    • Il a vnou come èn esnoufyî mete l' imbrouye divins l' binde Motî del Lovire (fråze rifondowe).
    • (Il avént stî prinde l' air dins l' grand monde); i rvinît, tot esnoufyîs, tot ramwinris, mins il avént veu l' monde — El Bècbos, Èl Mouchon d’Aunia, l° 10/1987, p. 204 (fråze rifondowe).
    • El plaece est plinne di djins esnoufyîs Christian Thonet, Èl Mouchon d’Aunia, l° 3/2020, p. 16 (fråze rifondowe).

Sinonimeye

[candjî]

Ortografeyes

[candjî]
Après 1900, foû rfondou (Feller, Feller ricandjî, nén Feller) :

Sipårdaedje do mot

[candjî]

Aschates walon picård

Ratournaedjes

[candjî]
esnoufyî