espôrtaedje

Èn årtike di Wiccionaire.

Walon (Rifondou)[candjî]

Etimolodjeye[candjî]

Do viebe « espôrter », avou l’ cawete « -aedje ».

Sustantif[candjî]

singulî pluriyal
espôrtaedje espôrtaedjes

espôrtaedje omrin

  1. no d’ fijhaedje et no di çou k’ est fwait (accion et si adierça) do viebe «espôrter».
    • L' Iran, c' esteut cåzu l' seule cliyintele k' el Buro Marinov aveut ådfoû del Crimêye, et fé d' espôrtaedje Lucyin Mahin, Vera.

Sinonimeye[candjî]

espôrtåcion; Loukîz a : « espôrtåcion »

Ortografeyes[candjî]

Li mot n’ est nén dins : C99, C106, E1, S0, R13

Ratournaedjes[candjî]

evoyaedje di martchandeyes foû payis