etike

Walon (Rifondou)

Cisse pådje u ci hagnon ci est co a scrire, u a mete d’ adrame. Si vos avoz des cnoxhances so l’ sudjet, vos l’ ploz fé vos-minme.

Etimolodjeye 1

etike 1 [addj.] maigue come on clå.

1. • Il odéve li bouwêye k' on åreu fwait curer, come odèt les etikes ki vôrént tot avå l' netisté — Guy Fontaine (fråze rifondowe).
   • E si ovroe, po rovyî l' mizere,
     Tchantéve sovint come on pierdou
     A s' manire di rçure ses pratikes
     Di mete ene pîce a on solé
     Del rakeuze ou del rismeler
     Il åreut fwait rire èn etike. — Ep. Martial, Bultén del Societé d' Lidje, Bulletin de 1858, ‘’Li savtî des recoletes’’, 69-73 (fråze rifondowe).
   • Mi locataire e-st èn etike
     Ki n' s' abaxhe nén po troes patårs.
     Sayans di lyi ratchter ses djaeyes :
     Ele divèt esse bounes a croxhî. — Joseph Vrindts, « Pâhûles rîmês » (1897), "Les roies", p.11 (fråze rifondowe).
   • Li dame èst-ine bone åme, mins l’maisse èst-ine ètique
     Qu’èst co pus gréc’ qu’on djwîf aclèvé sins amoûr. — Joseph Mignolet, "Li tchant di m' tere", 1935, p. 47-48.

Etimolodjeye 2

• etike (f.n., valeur moråle)