fåt-bén

Walon (Rifondou)

Cisse pådje u ci hagnon ci est co a scrire, u a mete d’ adrame. Si vos avoz des cnoxhances so l’ sudjet, vos l’ ploz fé vos-minme.

Etimolodjeye: mot d' aplacaedje, pa sustantivaedje d' ene fråzlete (i fåt bén).

fåt-bén [o.sustantivire]

1. efant k' on-z a fwait divant di s' maryî (et k' i s' fåt bén maryî cwand on l' comere ratind).
   • I gn aveut on ptit fåt-bén: c' est po ça k' i s' ont maryî — Michel Francard (fråze rifondowe).

   F. enfant conçu avant le mariage.