Aller au contenu

galeye

Èn årtike di Wiccionaire.
(Redjiblé di galiot)
Cisse pådje u ci hagnon ci est co a scrire, u a mete d’ adrame. Si vos avoz des cnoxhances so l’ sudjet, vos l’ ploz fé vos-minme.

galeye [f.n.] ancyin batea avou bråmint des naivirons, et des rameus k' estént sovint des prijhnîs. F. galère. Etimolodjeye: calcaedje riwalonijhî do vî F. galie (minme sinse).

| galeyrin [o.n.] rameu so ene galeye. F. galérien.

On galiot saetchî pa des ågnes, po moenner a l' ansene

| galiot [o.n.]

1. tcherete do bresseu.

2. (vî mot d' cinsî) pitite tcherete basse so rowes, å cmince po poirter les tcherowes dins les tchamps. I gn av' djusse li plaece po-z intrer avou l' galiot et l' tchår cwand on moennéve a l' ansene (R. Dedoyart). On dit eto: siglisse.

    • Divins les deus bresses d’ on galeye
      Les grands bresses ki fjhèt des blesseures,
      Pôve vî bayå, i fåt k’ ti dmeures
      Et trime tant k’ ti tome a djnosJoseph Vrindts, ”Vîx Lîge” (1901), p.17, “Li Ch’vâ” (fråze rifondowe).

3. (mot d' houyeu) pitite berlinne po-z aler so les voyes coistreces.  mwaiye° do galiot.

Ortografeyes

[candjî]
Après 1900, foû rfondou (Feller, Feller ricandjî, nén Feller) :

Disfondowes: galiot, galiyot, garlot, gariot.

Etimolodjeye: bodje "galeye", cawete -ot.

| galiotêye [f.n.] çou k' gn a dins l' galiot.