Aller au contenu

guéy

Èn årtike di Wiccionaire.

Etimolodjeye

[candjî]

S’ i gn åreut ene sakî ki sepreut cwè åd fwait di l’ etimolodjeye di « guéy », el pout stitchî vaici.

Prononçaedje

[candjî]

Addjectif

[candjî]
singulî pluriyal
omrin guéy guéys
femrin padrî guéye guéyes
femrin padvant guéye guéyès

guéy omrin

  1. gaiy.
    • Gn-a dès ritches qui sont maleûreûs,
      Gn-a dès pôves qu’ont l’ vîye pus bèle,
      Yin qui tchante èt l’aute qui bèrdèle,
      Dès guéys visâdjes, dès anoyeûs […] — Malton, I faut mia rîre, El Bourdon,  1, 1949, p. 5 (fråze rifondowe).

Ortografeyes

[candjî]