Aller au contenu

guindaye

Èn årtike di Wiccionaire.

Etimolodjeye

[candjî]

Spotchî aplacaedje di : «guinse» (ribote, O3) + «rôdayî».

Sustantif

[candjî]
singulî pluriyal
guindaye guindayes

guindaye femrin

  1. fiesse avou bråmint del bire, do vén, del gote.
    • Il ont co fwait guindaye tote li nute.

Parintaedje

[candjî]

Ratournaedjes

[candjî]
fiesse avou bråmint del bire, do vén, del gote