havté

Èn årtike di Wiccionaire.

Walon (Rifondou)[candjî]

Addjectif[candjî]

singulî pluriyal
omrin havté havtés
femrin padrî havtêye havtêyes
femrin padvant havtêye havtêyès

havté omrin (come addjectif djondrece, metou padvant u padrî l’ no)

  1. ki tént bén après (ene sacwè).
    • Les djambons estént havtés å plafond.
    • Li pexhon est havté après l' hanzin Motî d’ Cerfontinne (fråze rifondowe et rarindjeye).
  2. (imådjreçmint) ki n' sait pus cwiter (ene sakî, ene sacwè).
    • Ça fwait dipus d' ene dimeye eure ki dji so havté å telefone Lucien Somme (fråze rifondowe).

Ratournaedjes[candjî]

ki tént bén après