houilleur
Apparence
Etimolodjeye
[candjî]
Loukîz a : « houyeu »
Sustantif
[candjî]houilleur (viebe å coplemint)
- scrijha dins on vî sistinme (sovint did divant l' an 1900) di : houyeu.
- Et furent mineurs et houilleurs mis en besogne. — (Jean Froissart, II, II, 32)
Sustantif
[candjî]| singulî | pluriyal | |
|---|---|---|
| omrin | houilleur | houilleurs |
| femrin | houilleuse | houilleuses |
houilleur omrin