Aller au contenu

klicott

Èn årtike di Wiccionaire.
Dobès rfondowes
klicott clikott

Etimolodjeye

[candjî]

Loukîz a : « clicote »

Prononçaedje

[candjî]
  • AFE : /kli.ˈkɔt/ (prononçaedje foirt probåbe, mins nén acertiné)

Sustantif

[candjî]
singulî pluriyal
klicott

klicott femrin

  1. scrijha dins on vî sistinme (sovint did divant l' an 1900) di : clicote / clicotes (dins les vîs sistinmes d' ortografeye do walon, gn av nol « S » å pluriyal)
    • Ji fruzih co, kwan ji sonch a ciss-t-abôminâb klicott la !Henri Forir, Notul so lè bazè skol dè vî tin, 1862.

Ortografeyes

[candjî]
E li scrîta (1100-1600) :