Aller au contenu

levêye

Èn årtike di Wiccionaire.
Cisse pådje u ci hagnon ci est co a scrire, u a mete d’ adrame. Si vos avoz des cnoxhances so l’ sudjet, vos l’ ploz fé vos-minme.

Sustantif

[candjî]

levêye femrin

  1. totes les plantes ki levèt eshonne.
  2. djermêye di djins.
  3. tchåsseye (bele rote avou des pavés).
    • On djoû k' ele cavayive sol levêye di Loncin
      Shuvowe di s' domestike, Djan, on bon enoncint,
      Li tchvå hene do cou - crak - a, c' e-st ene mizere. Joseph Kinable, Les crostillons (1889), "L’agilité del baronne", p.15 (fråze rifondowe).
    • A poenne arivés sol levêye,
      C' est fini ! Tot come des dislaxhîs,
      Onk court, l' ôte gripe so les schavêyes. Martin Lejeune, “ Œuvres lyriques du poète Martin Lejeune” p.148, « Nos ‘nn’ alans » (fråze rifondowe).
    • Pocwè nd a t i tant ki n' ont
      Polou hertchî sol levêye
      Li fårdea del destinêye
      Etchinné a leu talon? — Émile Wiket, "Fruzions d' cour", "Mins poqwè" (fråze rifondowe).
    • Gn a les dierins tchårs del djournêye ki fjhèt crîner les pires des levêyes Léon Warnant (fråze rifondowe).
  4. (mot d’ militaire) rashonnaedje d' omes, sovint di foice, po ndè fé des sôdårds.
    • BODSON. -Il a trossî ses guetes po rtourner so Paris. On va co bén seur fé ene levêye !
      HAMÅL. – Ene levêye ? Såbe di bwès ! Joseph Mignolet, « Al Bèle Fontinne », comèdèye di treûs akes, 1924, p.12 (fråze rifondowe).

Mots d’ aplacaedje

[candjî]

mwinlevêye

Ortografeyes

[candjî]
Après 1900, foû rfondou (Feller, Feller ricandjî, nén Feller) :

Ratournaedjes

[candjî]
levêye
levêye